een van de laatste verslagjes
Door: Fleurtje
Blijf op de hoogte en volg angelique
23 Maart 2006 | Thailand, Bangkok
Uiteraard met enig spijt, maar langs de andere kant mag ik zeker en vast niet klagen; ik heb zo ongeveer alles gedaan waarvoor ik gekomen ben, heb leuke mensen ontmoet, thaise cultuur beter leren kennen, nieuwe oorden bezocht en meer grenzen verlegd. En dit allemaal in een supermooie omgeving, en dan meestal nog in het gezelschap van leuke mensen, wat kan ne mens nog meer willen?
het is een beetje zoals onze papa vroeger altijd zei: “je moet doorgaan (op een feest/fuif) wanneer het nog leuk is.” Daar had ik het best moeilijk mee, ik was dan ook niet voor niets een erge puber die niets van de avond wou missen, maar nu lijkt me dit geen slechte manier van leven.
Ook al kan ik wel zeggen dat de laatste week een pakje minder is geweest, voornamelijk afgelopen vrijdag, zaterdag en zondag.
Het begon eigenlijk al donderdag, toen ik naar Birma ging voor ne visa run. Een lange dag ferry, minibus, papieren laten invullen aan thaise grens, minibus, boot, Birmees stadje, papieren laten stempelen, bootje, terug naar thaise grens, papieren, minibus en ferry. En dit van 04.30u tot 19.30, wat ongelooflijk lang en vooral saaaaaai was, maar eens te meer noodzakelijk. Na deze vermoeiende dag had ik zin om lekker niets meer te doen, misschien enkel nog een bad te nemen en vroeg te gaan slapen, maar Lander had etentje met één van de honderden tailors (kleermakers) hier op Koh Samui. Deze werkte samen Thomas Cook en als afscheid van L en kennismaking met Sylvia, Landers opvolgster, trakteerde hij ons op een etentje in Zico’s, een sjiek Brazilaans restaurant. Eerst lekker buffet van groentjes en dan kwamen er mensen rond met vlees/kip/vis aan ne grote sate, recht van de bbq, die de gewenste hoeveelheid op je bord afsneden. Eens een andere manier om te eten en best gezellig en praktisch; je vlees is steeds warm, en met kleine hoeveelheden dat er niet teveel verloren gaat. Ideaal. Dacht ik dan. Tot ik snachts supermisselijk wakker werd en een sprintje moest forceren naar toilet, dat ik maar nipt haalde...Ik zal jullie de details besparen, ik kan alleen maar zeggen dat het allesbehalve praktisch (en leuk) is als je zowel misselijk bent als diarree hebt, op dezelfde moment...
En dit, afgewisseld met koorts, zorgde ervoor dat ik iets na de middag door een ongeruste Lander naar het ziekenhuis gebracht werd, omdat dit méér was dan gewone reizigersdiarree. Na een onderzoekje daar (details verkrijgbaar op aanvraag ;-) ) werd vastgesteld dat ik een voedselvergifteging had opgelopen. De ironie wil dan dat dit komt door te gaan eten in het sjiekste spel dat er hier op het rijke-toeristen-eiland is!!! En dat terwijl ik al twee maanden alles gegeten heb waarvan ze in de boekjes aanraden om er zo ver mogelijk van uit de buurt te blijven... Zo zie je maar hoe onvoorspelbaar het leven kan zijn!!
dus heb ik de volgende drie dagen zo goed als niets kunnen eten . Dit in afwisseling met 30 toiletbezoekjes per dag, maakten mij tot een superzwak persoontje, die niet veel nodig had om in tranen uit te barsten. Inderdaad, alles behalve leuk. En het vertrek van Lander maakte het er niet makkelijker op, plotseling weer alleen... Dus zondag, nog niet genezen, maar op zn minst toch al misselijk- en koortsloos, trok ik verder naar Koh Phangan, om daar een longtailboot te nemen naar een ander, meer afgelegen strandje, Haad Tien. Daar bevindt zich The Sanctuary, een luxueus kuur- en yoga oord, vol hippies, spiriuele en organexia (als dat woord bestaat, hou het anders maar op anorexia mensen, komt vaak in de buurt). Supermooie omgeving; op een afgelegen strandje waar je enkel met boot geraakt of na 2uur durende wandeltocht knal door de jungle en over bergen, met niets dan gezond eten, bronwater, versgeplukt fruit en een spa en bibliotheek en nog zoveel meer. Niet denken dat ik plots de thaise loto gewonnen had, dat ik me bij dit selecte gezelschap kon aansluiten, ik had op de site gelezen dat er ook ne dormitorie was, een soort gemeenschappelijke slaapzaal, voor 70 baht (dikke anderhalve euro), maar die was spijtig genoeg volzet, zodat ik een ver afgelegen kamer kreeg voor 550 baht, wat normaal boven mijn budget is, maar aangezien ik zo zwak als een patat uit de patattepuree was, inmiddels ook nog een zonneslag had en geen zin had om nog verder te gaan zoeken naar andere kamer, nam ik die, desnoods maar voor 1 nachtje. Na een ontmoeting met supergrote spin (groter dan mijn hand, zonder overdrijven), nadat de electriciteit om 12u snachts stopte (en ik dus geen ventilator meer had) en nadat ik amper oog had dichtgedaan wegens teveel rare ideeen in mijn hoofd (en vele akelige geluiden), besloot ik dat mijn trekkersperiode erop zit.
De volgende morgen nam ik de boot terug naar Koh Samui, waar ik bij Sylvia kon blijven logeren totdat ik een stand-by vlucht terug heb naar huis. De vluchten zijn enkel swoensdags vanuit phuket en szaterdags vanuit Bangkok, dus tvalt nog beetje te zien naar waar ik nog ga en wanneer ik terugkom. De meeste vluchten zitten nog vol, omdat het hier nog hoogseizoen is, wat nog gaat blijven duren tot midden april. Het gaat nog vrij nipt worden, omdat er maar 2 kansen per week zijn dat er plaats is (en waar je trouwens nooit 100% kunt op rekenen) en ook omdat mijn visum maar geldig is tot de 14e april. Dit kan ik eventueel nog eens verlengen, maar voor mij hoeft het niet, is lange, saaaaaie dag en kost ook nog eens behoorlijk wat geld. Bijkomend probleem is dat Condor, de maatschappij waarmee ik vlieg, maar vluchten heeft tot eind april, de rest is via Thai Airways, waar ik met mijn standby ticket niets mee kan doen... Dus kweet nog niet goed hoe het allemaal gaat lopen. Ondertussen zit ik hier goed bij sylvia, terug lekker in hotel (en nu geniet ik nog eens zoveel van een aangename nachtrust, zonder spinnen, akelige oerwoudgeluiden, van de luxe om niet elke nacht nieuwe, betaalbare slaapplaats te moeten zoeken en nog zoveel meer). Ik kan het heel goed vinden met Sylvia en het is echt eens leuk om what girltalk te kunne voeren!! Hehe.
Verder ga ik nog een massagecursus volgen hier, omdat ik nog minstens een week hier ben. Wie weet open ik wel mn eigen praktijk, when I’m back in Belgium, you’ll never know!!!!
Tot niet al te lang meer!!
En ne gelukkige lente trouwens!!!!
Groetjes, van het meisje met de sproetjes ;-)
**live, love and learn**
-
23 Maart 2006 - 15:36
Erika:
allee, we mogen u dus bijna verwelkomen. Ik met strak lichaam (allee, bijna dan toch) en gij waarschijnlijk ook!
Opvangnetten zijn al aangeschaft dus ik ben klaar!
xxx -
23 Maart 2006 - 22:35
Martine W.:
Hopelijk voel je je nu al een beetje beter en kan je rustig relaxen. Ondertussen is Raf op de terugweg en is Wouter een andere vriend uit Hofstade naar Bangkok vertrokken. Kris spreekt precies nog niet van terugkomen. Hij heeft het daar erg naar zijn zin zo te zien op de foto's en te lezen op de mails.
Groetjes en veilig terug.
Martine -
24 Maart 2006 - 08:23
Superneef:
Hey fleurtje, hier goed nieuws, de vrieskou is weg, de zon schijn terug, de rokjes worden korter, de mensen opgewekter en ik heb een flesje champagne in de koelkast om uw thuiskomst te vieren! -
24 Maart 2006 - 09:02
Sofia:
Hey Ange,
Goed nieuws dat je bijna op de terugweg bent... voor ons thuisblijvers dan toch. Ik kan je uit eigen ervaringen wel vertellen dat ik weet wat je mee maakte, misselijk en diarree samen... Ik heb de details echt niet nodig:-)
Hou ons nog op de hoogte van je laatste dagen en tot gauw. -
24 Maart 2006 - 11:41
Paad:
ans, welkom terug van weggewzzst zijnde ; enkele flessen koel zetten * indien je gefolterde maag 't toelaat * anders doe ik wel extra 'n uiterste best.
XXX daaaag / tot gauw ??. -
24 Maart 2006 - 14:00
Lander:
Hey sproetekop.Ja, uw eigen thaimassagesalon in mechelen, met daaraan saunaatje en klein restootje waar brid lekker thais eten klaar maakt,reken mij maar bij je vaste klanten! Tja, die standby vluchten, dat word krap,but i keep my fingers crossed for you. Morgen vertrek ik naar Marokko, tis wel rap want België vind ik fantastisch:lekker koud,bossen,zalig goed eten en bier,vrienden opzoeken,mijn autootje...!Nou ja,de wereld is te mooi om lang op dezelfde plek te blijven, daarom heb ik eigelijk wel zin in marokko(veel verschil met mechelen zalt toch ni zijn;-) Angie, have fun on Koh Samui, leer thai masseren, koken, spreken, zuipen,... en tot ziens!
XXX
Miss ya -
24 Maart 2006 - 20:13
Pj:
ben blij dat alles ok is, dat van de voedselvergiftiging was wa minder. Maar dat hebben we ook meegemaakt in marokko. Ons ticket is al geboekt, we komen ook naar ginder na die verhalen van u. Groetjes, Pj, Rikke en de rest van de mannen -
26 Maart 2006 - 09:37
Nesje:
Zo te lezen ga je het heel druk hebben als je terug bent! Denk dat ik je alvast zal boeken! Hier begint het al wat warmer te worden en het zonnetje schijnt al af en toe, zaaaaaaalig! Doet echt zoveel deugd!
Tot snel!
XxXxXxXx -
26 Maart 2006 - 17:33
Studiegenoot:
Hey Ange, blijkbaar heb je toch al een hele goeie tijd meegemaakt daar in het verre Thailand, op een paar akkefietjes na! Geniet er nog even van en tot één van de.
Inès -
27 Maart 2006 - 09:17
Tante I.:
Hello fleurtje,
Hoe plezant en tof Thailand ook was, toch kijken we met veel plezier uit naar je thuiskomst. Dikke kus. -
27 Maart 2006 - 20:08
De Klone:
JEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEJ souffleur komt back in town!!! 1 fles? ik zet er al direct een miljard klaar! (wel niet met ons tweetjes opdrinken of ik heb een kater van formaat die ik nooit meer teboven kom. sowieso al niet :-) ) Hoe dan ook, blij dat je weg was maar nog veel blijer dat je terugkomt! grapje eh! (dat eerste dan toch)... tot snel snottebel... kus van de klone. kokosnoot xxxx -
30 Maart 2006 - 13:01
Sofie:
Hey angeke, sorry dat je al zo lang niks meer van mij gehoord heb. Ik ben je wel blijven volgen, maar het kwam er weer gewoon niet van om je eens een mailtje te sturen. Ik hoop dat alles goed met je gaat en dat je toch met je standby ticket naar huis kan. Geniet nog zolang het nog kan, want eens in België, is het weer gedaan hé.
Mijn leventje is stilaan terug op z'n pootjes aan't vallen. Het was echt wel wennen aan de nieuwe job, maar ik ben nu zo ongeveer ingewerkt. Vooral de wekker die nu om 7u afloopt ipv 8u30 is een reuzegroot verschil! Er komen natuurlijk altijd nog nieuwe dingen, maar het boeit me wel. En ik heb super toffe collega's en een heel lieve baas.
Daarbuiten heb ik het ook eigenlijk heel druk gehad met vanalles en nog wat. Heb ellen ook even opgevangen toen het net gedaan was met Tom. Maar voor vriendinnen doe ik alles hé. Hoewel ik de laatste tijd eigenlijk wel heel moe ben, ik zou eens vroeg in mijn bedje moeten kruipen, maar't lukt me gewoon niet. Teveel dingen aan mijn hoofd.
Dat even ter zijde, ik hoop dat je de tijd van je leven hebt gehad in Thailand en als je het gevoel hebt dat het tijd is om terug te keren, heeft het geen zin om nog langer te blijven. Je bent meer dan welkom en ik kijk er echt al héél hard naar uit je terug te zien. Want ik mis je eigenlijk wel enorm!
Geniet er nog van met volle teugen en ik zal het wel horen als je terug bent hé.
Dikke dikke knuffel en tot binnenkort
groetjes
sofie -
26 Mei 2006 - 15:30
Tine:
ja kwedet tis een beetje laat om nu nog te reageren, maar ik lees dit dus nu pas. maareuh, the sanctuary :) daar heb ik al ongelooflijk veel over gehoord. grappig dat gij daar ook geweest zijt.
alleen viel het prcies wat tegen.
allee tot maandag lekker vroeg. dada
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley