laatste dagen Pai

hallo allemaal!
net met de bus aangekomen in Chiang Mai en dan naar??? maar eerst nog n update van hoe het hier geweest is de laatste 2weken!



Pai is rustig (hippie)stadje, dat wel helemaal vertoeristist is met de jaren, maar wat toch nzekere charme heeft behouden. Kim en Lynn zijn vrij snel doorgereisd naar het zuiden om de laatste dagen van hun vakantie op de zonnige eilandjes door te brengen, dus grotendeels was ik hier met Sofie, wat ons heel goed bevallen is.

zijn motorbikes (scooters) gaan huren, waardoor we de omgeving goed konden verkennen en waardoor we in onze toffe Eden Guesthouse konden blijven (net niet binnen wandelafstand van tstadje zelf, maar ideaal met motorbike).
Sofie vroeg me eens wat Pai heeft waardoor ik hier zo graag ben. het zijn niet de hotsprings of de watervallen of de canyon die het hier tof maken, maar het leren kennen van uw buren, de prachtige zonsondergangen hier in de vallei, het superschattige puppietje aan de overkant van de straat, onze eigen tuin,... En vooral ook de guesthouse; zeker n aanrader voor diegenen die Pai nog komen bezoeken (staat niet in Lonely Planet, maar bij deze toch nog eens bedankt Tine voor de Lonely Planet, heb er al heeel veel aan gehad). Betaalden maar 200baht (5euro) de nacht, en zaten daar in onze toffe bungalow, met eigen badkamer, en omdat we daar bijna steeds alleen zaten, onze eigen tuin. TUIN VAN EDEN! of zo voelde het toch in ieder geval! Een beetje thuis (of huiselijk gevoel), ver weg van thuis...


Afgelopen donderdag is Sofie verdergereisd naar Laos om haar visum in orde te brengen en ik heb een trekking geboekt van 2dagen. De dag ervoor best afgezien van diarree, waardoor ik weinig gegeten heb, en me vrij zwak voelde. dit had natuurlijk effect op de eerste, toch wel zware, dag van de trekking, waarbij ik ook nog eens ontzettende last begon te krijgen van mijn knie (dankzij mijn val met motorbike, 1e keer in thailand en toch wel 4jaar geleden). na de middag voelde ik me steeds slechter worden en op bepaald moment voelde ik me zo duizelig worden dat ik precies ging flauwvallen, samen met supermisselijkheid. hebben dan moeten stoppen en ben met benen omhoog gaan liggen, druivesuikertje genomen en wat gerust, maar je weet dat je nog zo'n 2uur verder moest gaan tot het eerste dorpje, dus je weet dat het niet veel zin heeft te rusten en van terugkeren is al helemaal geen sprake. na enkele kotsneigingen toch maar door gegaan en al bij al goed aangekomen in het dorpje, bij de hill tribe (LAHU), waar ik meteen naar de 'badkamer' gegaan ben en waar er alles is uitgekomen. (overgeven in een putje in de grond is nog niet zo simpel). Hierna voelde ik me toch al nheel pak beter en heb nog kunnen genieten van prachtige zonsondergang. De gids heeft voor ons een superlekkere maaltijd in elkaar gestoken (boven vrij primitief vuurtje, in 1 deel van het hutje, wat dan de 'keuken' is), maar waar ik slechts enkele hapjes van heb kunnen eten, om dan in mijn 'bed' te kruipen...



Dag nadien heeft njongen me met zijn motorbike naar het volgende dorpje gebracht en daar zou ik dan de rest van de groep terug zien, die de tocht te voet gingen doen, wat een 2-3uur zou duren. de brommerrit duurde 'maar' nhalf uurtje, maar het leken er wel 3. de weg ging echt SUPERsteil naar beneden, ik bleef maar naar voor schuiven op het zadel, die jongen viel er bijna af, ondanks dat ik mijn handen zo vastklemde vanachter aan het zadel,om zo weinig mogelijk te duwen tegen die jongen. ik had er echt tranen van in mn ogen (van mn vingers zo hard vast te klemmen), kan ook wel komen door de snelheid waarmee we van die berg sjeesden (of van de schrik...). Echte wegen zijn er niet, dus het zijn eerder glijbanen van zand, met serieuze ravijnen ernaast...Na die helse rit dropte die jongen me in het volgende dorpje, bij een Karen stam, waar niemand engels sprak. stond ik daar schoon! de weinige mensen die passeerden, gaapten me verwonderd aan, totdat er een oud, scheelkijkend mevrouwtje me meenan naar een hutje en me gebaarde te gaan zitten. kwamen er na npaar minuten nog meer kleine oude vrouwtjes aan, die me vanalles wouden verpatsen. omdat ik nu eenmaal in de mindere positie was, heb ik daar onderhandeld in mijn beste thais, om toch maar vriendjes met hen te blijven. heb daar veel te duur sjaaltje en VEEL te dure armbandjes gekocht, maar hoe kon ik weigeren? ze zat daar met haar kindje op haar schoot, dat vol snottebellen hing en keek zooo zielig!!

hierna volgde ik haar door het dorp, liet ze me zien aan elk hutje en dan plots stopt ze, doet haar sarong (lange doek, omgeslagen als rok) nbeetje omhoog en begint lekker te pissen!! op nog geen meter van mij (heeft dus duidelijk geen last van plasstress, missch valt die weg bij het weglaten van uw onderbroek??!!?), gewoon int midden vant 'straat'. Daarmeee dat die mensen zo fier waren om hun hm hm badkamer te tonen (putteke in de grond,remember), omdat dat dus echte luxe was!! alles is relatief natuurlijk!!

Na nog nhele tijd, kwam onze groep (2andere belgische meisjes, 1schot en de 2gidsen) aan in het dorpje, hebben we gegeten en nog nleuke, veeel minder zware tocht gemaakt, langs de rivier; echt lekker verfrissend, terug genietend van het landschap; SUPER! Dan nog een supergrote grot bezocht (Cave Lodge), zeker ook de moeite, moesten we niet allemaal zo moe geweest zijn...

Maar de trekking was echt de beste tot hiertoe (kleine groep, geen andere toeristengroepen tegengekomen, gids sprak goed engels,niet duur,...), geboekt bij Pai Nature Trekking.

Dag erna nog wat relaxed aan het zwembad en dan vandaag naar Chiang Mai teruggekomen. Sebiet nog wat lezen naar waar ik hierna trek...



Khou jullie op de hoogte!



Dikke knuf



xxxx