Old fashion backpackers in Bangkok
Door: Fleurtje
Blijf op de hoogte en volg angelique
23 Juni 2012 | Myanmar, Bagan
Hier is het! Het eerste verslagje van expeditie Thailand – Myanmar – Thailand – Cambodja.
Exact 25 uur onderweg van punt A naar punt B, van Oude Liersebaan Mechelen naar Barn Thai, Bangkok. Hiervan hebben we eerst een 6 tal uur doorgebracht in het vliegtuig (Ethiad en geen Air Asia, kleine rechtzetting) om in Abu Dhabi te geraken, waar een koffie verkeerd slechts 4,5 euro kost. Een heel verkeerde koffie, idd. Hierna nog een 7tal uur vliegen om in het overhitte Bangkok te landen, waar het zo warm is dat er zefs fan's op het straat staan (voor de niet reizigers: 'fan=ventilator').
Eens daar, kwam het vertrouwde gevoel al snel naar boven, samen met enkele woordjes thais. Het is dan ook al de euhm ja de 5e keer dat ik naar Thailand kom, om er telkens enkele weken of maanden door te brengen. Er zijn best veel dingen veranderd, zoals Khao San Road waar de leeftijd van de backpackers alsmaar lijkt af te nemen terwijl de marginaliteit omgekeerd evenredig lijkt toe te nemen. Wat me ook meteen opvalt is de houding van de mannelijke thai; terwijl ze voordien heel terughoudend, bijna verlegen waren naar Europese vrouwen, zitten ze nu ongegeneerd naar je billen te staren (en omdat ik ogen op mijn rug heb, ontgaat zoiets me niet). Het leuke aan deze meer open houding van het Thaise manvolk, is de toffe gesprekken die je met ze hebt.
We hadden nog 4dagen de tijd om ons te verwonderen over de veranderingen in Bangkok, totdat ons visum voor Myanmar geregeld was. Via de Birmese ambassade had ik nochthans vernomen dat je ook een 'visa on arrival' kon krijgen, maar in Bangkok verzekerden ze ons dat dit niet mogelijk was. We namen het zekere voor het onzekere en namen 4dagen de tijd om ons te laten opslokken in deze grootstad.
Het is toch even wennen, in die zin dat de reizigers van nu, de jongere generatie dan vooral, toch op een heel andere manier reist dan wij. Terwijl reizen voor mij betekent het land zien en proberen te begrijpen, te proeven, gaat het er bij de jongere garde vaak om om de highlights te bezoeken, te zorgen dat ze er mooie foto van hebben om op facebook te zetten en that's it. Of het er leuk is of niet, of je er interessante mensen kan tegen komen, lijkt hun niet te boeien. We lijken veruit de enige te zijn met een digitaal fototoestel, tussen alle (grotendeels Aziatische toeristen uit China, Japan en Korea) smartphones en i-pad's... Wij gebruiken de vele onvermijdelijke wacht-momenten om bij te slapen of om meer te weten te komen over de volgende bestemming, terwijl de rest rondom ons zijn foto's aan het bewerken is op zijn i-phone. Terwijl wij aan het lezen zijn in onze euh old fashion papieren boek, spelen zij spelletjes op hun smartphone of chatten ze via hun notebook/ipad. Wij reizen met onze backpack en ons dagrukzakje terwijl zij hun Guchivalies op wieltjes achter hen aan trekken met een Louis Vuitton sjakosh aan hun gemanicuurde handen. Terwijl mijn H&M slippers het bijna begeven, lopen zij vinnig op hun hakjes rond. Praten met locals en guides verreikt je denkwereld en is superboeiend, dus waarom erop neerkijken, zoals de nieuwe generatie vaak lijkt te doen?! Best vreemd... Voor mij betekent reizen even niet met je gsm bezig te 'moeten' zijn, je makkelijke kleren boven te halen, geen makeup te gebruiken. Voor deze nieuwe reizigers lijkt reizen net het omgekeerde; wij knopen ons haar op ons hoofd bij elkaar, lekker makkelijk, zweetproof haar, in plaats van mooi gestyled haar. Het enige dat we opsmeren is zonnecreme factor 30 in tegenstelling tot foundation dat je elk uur moet bijpoederen.... pffff, sommige mensen kunnen het zichzelf toch moeilijk maken... Het enige wat ik mezelf 'moeilijk' maak, is het bijhouden van deze blog; zitten zweten in een niet airco kotje, staren naar een veel te klein en wazig scherm, internet dat hier om de 5 botten wegvalt, om nog maar te zwijgen van de vele muggen die me in mijn met deet ingespoten lichaam willen prikken. Oja, en een uurtje op de computer, daar kan je anders al 4x van gaan eten :). Maar met veel plezier gedaan hoor!
Momenteel zijn we in Bagan, Myanmar, waar je in het volgende verslagje meer over te weten komt. Wat ik wel al kan verklappen:
MYANMAR, it is quite unlike any place you know about!
TRAVEL TIPS in Bangkok
Leuke Guesthouse in Bangkok, vlakbij Khao San, maar rustiger: Barn Thai (300 baht voor een dubbele kamer, shared bathroom, cold water)
Waxen? Wacht ermee tot in Bangkok: 550 baht (14euro) voor half legs, bikini en oksels.
DON'T GO TO THE FLOATING MARKET! Je betaalt 250baht om 2keer 90 minuten in een busje te zitten, om dan te horen dat als je in een bootje op de markt wil, je 150baht moet bijbetalen. Het is niet eens een lokale markt, maar gewoon toeristische winkeltjes. Waste of time (and money).
Little Bangkok escape: villa cha cha. Mooi hotel (vanaf 1000 baht voor een kamer), met zwembad. Heerlijk om er eventjes tot rust te komen (straatje paralel aan Khao San).
Exact 25 uur onderweg van punt A naar punt B, van Oude Liersebaan Mechelen naar Barn Thai, Bangkok. Hiervan hebben we eerst een 6 tal uur doorgebracht in het vliegtuig (Ethiad en geen Air Asia, kleine rechtzetting) om in Abu Dhabi te geraken, waar een koffie verkeerd slechts 4,5 euro kost. Een heel verkeerde koffie, idd. Hierna nog een 7tal uur vliegen om in het overhitte Bangkok te landen, waar het zo warm is dat er zefs fan's op het straat staan (voor de niet reizigers: 'fan=ventilator').
Eens daar, kwam het vertrouwde gevoel al snel naar boven, samen met enkele woordjes thais. Het is dan ook al de euhm ja de 5e keer dat ik naar Thailand kom, om er telkens enkele weken of maanden door te brengen. Er zijn best veel dingen veranderd, zoals Khao San Road waar de leeftijd van de backpackers alsmaar lijkt af te nemen terwijl de marginaliteit omgekeerd evenredig lijkt toe te nemen. Wat me ook meteen opvalt is de houding van de mannelijke thai; terwijl ze voordien heel terughoudend, bijna verlegen waren naar Europese vrouwen, zitten ze nu ongegeneerd naar je billen te staren (en omdat ik ogen op mijn rug heb, ontgaat zoiets me niet). Het leuke aan deze meer open houding van het Thaise manvolk, is de toffe gesprekken die je met ze hebt.
We hadden nog 4dagen de tijd om ons te verwonderen over de veranderingen in Bangkok, totdat ons visum voor Myanmar geregeld was. Via de Birmese ambassade had ik nochthans vernomen dat je ook een 'visa on arrival' kon krijgen, maar in Bangkok verzekerden ze ons dat dit niet mogelijk was. We namen het zekere voor het onzekere en namen 4dagen de tijd om ons te laten opslokken in deze grootstad.
Het is toch even wennen, in die zin dat de reizigers van nu, de jongere generatie dan vooral, toch op een heel andere manier reist dan wij. Terwijl reizen voor mij betekent het land zien en proberen te begrijpen, te proeven, gaat het er bij de jongere garde vaak om om de highlights te bezoeken, te zorgen dat ze er mooie foto van hebben om op facebook te zetten en that's it. Of het er leuk is of niet, of je er interessante mensen kan tegen komen, lijkt hun niet te boeien. We lijken veruit de enige te zijn met een digitaal fototoestel, tussen alle (grotendeels Aziatische toeristen uit China, Japan en Korea) smartphones en i-pad's... Wij gebruiken de vele onvermijdelijke wacht-momenten om bij te slapen of om meer te weten te komen over de volgende bestemming, terwijl de rest rondom ons zijn foto's aan het bewerken is op zijn i-phone. Terwijl wij aan het lezen zijn in onze euh old fashion papieren boek, spelen zij spelletjes op hun smartphone of chatten ze via hun notebook/ipad. Wij reizen met onze backpack en ons dagrukzakje terwijl zij hun Guchivalies op wieltjes achter hen aan trekken met een Louis Vuitton sjakosh aan hun gemanicuurde handen. Terwijl mijn H&M slippers het bijna begeven, lopen zij vinnig op hun hakjes rond. Praten met locals en guides verreikt je denkwereld en is superboeiend, dus waarom erop neerkijken, zoals de nieuwe generatie vaak lijkt te doen?! Best vreemd... Voor mij betekent reizen even niet met je gsm bezig te 'moeten' zijn, je makkelijke kleren boven te halen, geen makeup te gebruiken. Voor deze nieuwe reizigers lijkt reizen net het omgekeerde; wij knopen ons haar op ons hoofd bij elkaar, lekker makkelijk, zweetproof haar, in plaats van mooi gestyled haar. Het enige dat we opsmeren is zonnecreme factor 30 in tegenstelling tot foundation dat je elk uur moet bijpoederen.... pffff, sommige mensen kunnen het zichzelf toch moeilijk maken... Het enige wat ik mezelf 'moeilijk' maak, is het bijhouden van deze blog; zitten zweten in een niet airco kotje, staren naar een veel te klein en wazig scherm, internet dat hier om de 5 botten wegvalt, om nog maar te zwijgen van de vele muggen die me in mijn met deet ingespoten lichaam willen prikken. Oja, en een uurtje op de computer, daar kan je anders al 4x van gaan eten :). Maar met veel plezier gedaan hoor!
Momenteel zijn we in Bagan, Myanmar, waar je in het volgende verslagje meer over te weten komt. Wat ik wel al kan verklappen:
MYANMAR, it is quite unlike any place you know about!
TRAVEL TIPS in Bangkok
Leuke Guesthouse in Bangkok, vlakbij Khao San, maar rustiger: Barn Thai (300 baht voor een dubbele kamer, shared bathroom, cold water)
Waxen? Wacht ermee tot in Bangkok: 550 baht (14euro) voor half legs, bikini en oksels.
DON'T GO TO THE FLOATING MARKET! Je betaalt 250baht om 2keer 90 minuten in een busje te zitten, om dan te horen dat als je in een bootje op de markt wil, je 150baht moet bijbetalen. Het is niet eens een lokale markt, maar gewoon toeristische winkeltjes. Waste of time (and money).
Little Bangkok escape: villa cha cha. Mooi hotel (vanaf 1000 baht voor een kamer), met zwembad. Heerlijk om er eventjes tot rust te komen (straatje paralel aan Khao San).
-
23 Juni 2012 - 17:12
Tine:
Ooooooh ooooooh Bagan! Beginnen met een hoogtepunt! -
24 Juni 2012 - 09:01
Erika:
Allee, het lijkt daar dan toch mee te vallen. Maar ik had niet anders verwacht... Hier alles ok. Gisteren definitief alles uit het appartement gehaald. Dus ik woon niet meer in Mechelen. Dacht het er moeilijker mee te hebben, maar op deze moment GEEN probleem. Moet wel nog veel uitpakken, maar het begint er op te lijken. Maar ik geef het toe... IK MIS U NU AL!!! Nog veel plezier!!!
-
24 Juni 2012 - 11:43
Christel Stevens:
Lieve lieve collega
Wat heerlijk om nieuws van jou te horen! Je hebt het zo levendig geschreven dat ik de hitte, de drukte en de sfeer al voel tot in het regenachtige Belgenlandje! Geniet volop van je avontuur, het is je van ganser harte gegund!!!
Tot bij het volgende verslag en dikke knuffel!! Christel -
25 Juni 2012 - 07:29
Superneef:
Dag nichtje, jouw verslag brengt ook bij mij een heleboel herinneringen naar boven (vorig jaar liepen wij ook op Kao San Road). Grappig hoe jij de jongere garde beschrijft, en dat terwijl ik jou daar ook toe reken ;) Maar je hebt wel groot gelijk als je schrijft dat de meeste toeristen (ook de oudere garde) meer met electronische gadgets en McDonnalds- en Starbucks-toestanden bezig zijn, dan de authentieke plaatsen en waarden van de lokale cultuur. Waarschijnlijk te inspannend en confronterend zeker?
Have fun ginder en laat maar komen die verslagjes xxx -
25 Juni 2012 - 13:14
Ellen:
Hey Angeke! Leuk om hier weer een levendig verslagje te lezen. Ik kan het mij al helemaal inbeelden hoe die toeristen eruit zien ;-). Hier gaat het leven gewoon verder met wat minder genieten en meer regen als daar denk ik? Amuseer je daar nog! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
