Looking forward to the South
Door: Fleurtje
Blijf op de hoogte en volg angelique
11 Maart 2011 | India, Goa
Indrukken blijven hier aan de lopende band via alle zintuigen tot ons komen. Ons lichaam beschermt ons hier in zekere zin tegen, door ons ongevoeliger voor dit alles te maken. De eerste dagen komen al die indrukken in sneltempo tot jou en je wil alles zo bewust mogelijk meemaken, elk dingetjes opsnuiven, maar na enkele weken besef je dat je dit niet volhoudt in dit helse tempo. Je wordt beetje bij beetje, maar duidelijk onverschilliger en dit op een manier zonder je interesse te verliezen, maar door je focus te verleggen.
Op een bepaalde manier zijn we ergens verzadigd aan het raken van het Noorden:
wéér een tempel waarvan de lokale man weeral beweert dat het de mooiste van heel India is;
wéér jongeren die met jou op de foto willen;
wéér tuktukdrivers die zeggen dat het superver is, terwijl we er weeral binnen de 5minuten zijn en we dus weer maar eens teveel betaald hebben;
wéér teleurgesteld zijn bij het bestellen van simpele pannekoek om weer maar eens wat deeg in de vorm van een pannekoek te krijgen;
wéér op zoek naar een guesthouse dat hopelijk een minimale gezelligheid heeft om weer te belanden in een kot met een raam, een hard bed en een franse wc.
We beginnen écht uit te kijken naar het relaxte, zonnige, smogvrije Zuiden, naar tropische stranden met namen zoals Half Moon Beach, Paradise Beach en Ohm Beach. Zoals India vol tegenstellingen zit, vol contrasten, zo hopen we dat het Zuiden een welkom contrast gaat zijn met het Noorden, dat ik zou samenvatten als luid, chaotisch en vuil.
Hier besef je pas (cliché cliché!) wat je thuis allemaal vanzelfsprekend vindt. Stiekem verlang ik naar een kapper, naar een rustig tv-avondje in een goéde zetel met échte non-spicy chips, naar een wandeling in het park met frisse zuurstofrijke lucht, zonder vuilnis overal waar je kijkt, zonder bedelende kinderen.
En toch besef ik elke dag waarom de balans nog steeds naar het positieve overhelt:
lachende kinderen die zich uren en dagen kunnen amuseren met 3knikkers, de superlekkere Indische thali’s (bord vol met hapjes, sauzen, rijst, chapati’s en yoghurt), de vriendelijke homestay guesthouse waar ze je telkens een beetje thuis doen voelen, de geur van fris-met-de-hand-gewassen propere lakens, de heerlijk ruikende prachtige felrode bloemen, en nog zoveel meer.
REIZEN (in tegenstelling tot vakantie):
Concentreren op & genieten van de prachtige dingen;
Onthouden & beseffen wat je thuis hebt en vanzelfsprekend vindt;
Accepteren dat niet alles alleen positief en mooi kan zijn.
NO RAINBOW WITHOUT RAIN!!
Op een bepaalde manier zijn we ergens verzadigd aan het raken van het Noorden:
wéér een tempel waarvan de lokale man weeral beweert dat het de mooiste van heel India is;
wéér jongeren die met jou op de foto willen;
wéér tuktukdrivers die zeggen dat het superver is, terwijl we er weeral binnen de 5minuten zijn en we dus weer maar eens teveel betaald hebben;
wéér teleurgesteld zijn bij het bestellen van simpele pannekoek om weer maar eens wat deeg in de vorm van een pannekoek te krijgen;
wéér op zoek naar een guesthouse dat hopelijk een minimale gezelligheid heeft om weer te belanden in een kot met een raam, een hard bed en een franse wc.
We beginnen écht uit te kijken naar het relaxte, zonnige, smogvrije Zuiden, naar tropische stranden met namen zoals Half Moon Beach, Paradise Beach en Ohm Beach. Zoals India vol tegenstellingen zit, vol contrasten, zo hopen we dat het Zuiden een welkom contrast gaat zijn met het Noorden, dat ik zou samenvatten als luid, chaotisch en vuil.
Hier besef je pas (cliché cliché!) wat je thuis allemaal vanzelfsprekend vindt. Stiekem verlang ik naar een kapper, naar een rustig tv-avondje in een goéde zetel met échte non-spicy chips, naar een wandeling in het park met frisse zuurstofrijke lucht, zonder vuilnis overal waar je kijkt, zonder bedelende kinderen.
En toch besef ik elke dag waarom de balans nog steeds naar het positieve overhelt:
lachende kinderen die zich uren en dagen kunnen amuseren met 3knikkers, de superlekkere Indische thali’s (bord vol met hapjes, sauzen, rijst, chapati’s en yoghurt), de vriendelijke homestay guesthouse waar ze je telkens een beetje thuis doen voelen, de geur van fris-met-de-hand-gewassen propere lakens, de heerlijk ruikende prachtige felrode bloemen, en nog zoveel meer.
REIZEN (in tegenstelling tot vakantie):
Concentreren op & genieten van de prachtige dingen;
Onthouden & beseffen wat je thuis hebt en vanzelfsprekend vindt;
Accepteren dat niet alles alleen positief en mooi kan zijn.
NO RAINBOW WITHOUT RAIN!!
-
11 Maart 2011 - 15:38
Klone:
ik wacht hier wel op je terug komst!!
dan ploffen we samen in de kingsize zetel hier x -
11 Maart 2011 - 15:39
Angeli:
Bedankt allemaal voor jullie toffe, grappige en lieve berichtjes!! Doet me veel plezier dat ik jullie toch een beetje met je gedachten mee naar hier kan nemen. -
11 Maart 2011 - 20:20
Superneef:
Sorry dat ik nog niet eerder hb gereageerd nichtje, mr weet dat ik geniet van elke zin, elk woord, elke letter van je reisverslagjes. Je hebt echt talent voor reisliteratuur! Een wekelijkse column vn jou in de Flair, Libelle of een ander (jonge-)damesblad zou zeker geen slecht idee zijn.
Wij zijn hr ondertussen keihard aant aftellen, nog 2 weekjes en we treden in jouw voetsporen in Thailand :)
Geniet er nog van, en laat mr komen die reisverslagjes!!
xxxxxxxxx Yves
-
12 Maart 2011 - 18:56
Sofie:
hoi ange, ik lees heel graag je verhalen, je schrijft dan ook geweldig over al je belevingen en bedenkingen bij het reizen! Echt super, ik hang aan het scherm gekluisterd en vind het spannend om verder te lezen... En ik kijk al uit naar je volgende berichtje!!!
xxx
Sofie -
13 Maart 2011 - 12:23
Nes:
Hey lieve Ange,
Je lievelingszetel staat hier klaar voor jou als je terugkomt! ;-)
En dan zullen we dubbel en dik genieten van alle kleine dingen die ons klein Belgenlandje te bieden heeft: picnic in Hofstade, kajakken op de Lesse, zwemmen in de noordzee (oké, da laatste zal misschien niet kunnen tippen aan Paradise Beach maar toch ;-) )
Dikke kusjes Nessssxxxxxxxxxxx -
13 Maart 2011 - 17:08
Leen:
We beginnen je toch te missen hier... Als je terug bent kan je bij ons genieten van een lekkere home-made maaltijd, aan een echte tafel en kan je daarna neerploffen in een echte zetel :) Geniet daar nog maar volop van de positieve mensen, de prachtige natuur en alles wat je hier NIET hebt. Groetjesssss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
